ძაღლების კასტრაცია: პლუსები და მინუსები

ძაღლების კასტრაცია: პლუსები და მინუსები

ძაღლების კასტრაცია ჩვეულებრივი მოვლენაა თანამედროვე სამყაროში, რაც შინაურ ცხოველებს და პატრონებს ცხოვრებას უადვილებს. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია დიდ მეგაპოლისპებში ცხოვრების შემთხვევაში: უმეტეს შემთხვევაში, ოპერაციის შემდეგ, შინაური ცხოველი უფრო მშვიდი ხდება. ძუს საძებნელად გაქცევის მცდელობები ან სხვა ხვადებთან საქმის გარჩევის მცდელობები სრულდება. თუ ძუ მზად არის, რომ ლეკვები წელიწადში ორჯერ გააჩინოს, ხვადი მუდმივად ცდილობს სექსუალური ინსტინქტის რეალიზებას.

ხვადის კასტრაცია თუ სტერილიზაცია? კასტრაცია და სტერილიზაცია ერთმანეთისგან განსხვავდება. ხალხში არსებობს მოსაზრება, რომ ეს ერთი და იგივე ოპერაციაა და მისი სახლწოდება დამოკიდებულია ცხოველის სქესზე. სინამდვილეში, ეს არ ბოლომდე ასე არაა – უფრო სწორად, სრულიად მცდარია. თუ ძაღლების კასტრაცია არის რეპროდუქციული ორგანოების ქირურგიული გზით მოცილება, მაშინ სტერილიზაცია ასევე ქირურგიული ჩარევაა, მაგრამ გამრავლების უნარის შეჩერების მიზნით რეპროდუქციული ორგანოების შენარჩუნებით. კონკრეტულად რომელი პროცედურა გაკეთდეს, ძაღლის პატრონი თავად წყვეტს. ვინაიდან ოპერაციის შედეგი შეუქცევადია, აუცილებელია გავითვალისწინოთ ყველა რისკის ფაქტორი, აწონ-დაწონოთ ძაღლის კასტრაციის ყველა დადებითი და უარყოფითი მხარე. ნიუანსების გააზრებისას პატრონი უნდა გაერკვეს, როდის ჯობია ძაღლის კასტრაცია, შესაძლებელია თუ არა ლეკვის კასტრაცია და რამდენი თვის ასაკში. როგორ მოქმედებს კასტრაცია ძაღლის ქცევაზე? როგორ ხდება ძაღლების კასტრაცია? რა თქმა უნდა, ამ საკითხში ვეტერინარის რჩევა ზედმეტი არ იქნება.
განსხვავება კასტრაციასა და სტერილიზაციას შორის

ძალიან ცოტა პატრონმა და მომშენებელმაც კი იცის ამ ტერმინებს შორის განსხვავება.

ძაღლის კასტრაცია არის ქირურგიული პროცედურა, რომელიც ხორციელდება ზოგადი ანესთეზიის ქვეშ, რათა მოხდეს რეპროდუქციული ჯირკვლების ამოჭრა ხვადებში, ძუებში – საკვერცხეების.

სტერილიზაცია არის ქირურგიული ჩარევა, რომელიც ხორციელდება ზოგადი ანესთეზიის ქვეშ, რეპროდუქციული უნარის დაქვეითების მიზნით. სტერილიზაციის არსი არის სათესლე სადინრებისა ან საკვერცხე მილების გადახურვა ძაღლებში, რის შედეგადაც ხდება სასქესო ჰორმონების და უჯრედების წარმოების შეწყვეტა. სტერილიზაციის შემდეგ შესაძლებელია შეჯვარებაც კი, მაგრამ ძაღლი არ დაორსულდება და არ ეყოლება შთამომავლობა. ბევრი ფიქრობს, რომ ძაღლების კასტრირება ხდება ექსკლუზიურად ხვადების შემთხვევაში, ხოლო სტერილიზაცია უკეთდება ძუებს. ეს მთლად ასე არ არის: ორივე სქესის სტერილიზაცია განსხვავდება იმით, რომ ძუებში იკეტება საკვერცხეების მილები, ხოლო ხვადებში – სათესლე სადინრები.

უნდა გავუკეთოთ თუ არა ძაღლს კასტრაცია? გუშინ ჯერ კიდევ ლეკვიც კი გაიზარდა და მიუხედავად იმისა, რომ სახლში არსებული სათამაშოების მიმართ ინტერესი ჯერ არ დაუკარგავს, სუნებით და მდედრობითი სქესითაც სულ უფრო და უფრო ინტერესდება. ბევრი პატრონი თვლის, რომ კასტრაციას მცირე სარგებელი მოაქვს და არ არის აუცილებელი ძაღლის კასტრაცია: ძაღლებისთვის შთამომავლობის ყოლა ბუნებრივია და თუ ეს ფუნქცია არ არის რეალიზებული, მაშინაც კი, თუ ცხოველის ქცევა მშვიდი დარჩა, შესაძლოა პათოლოგიური პროცესები განუვითარდეს. არასტერილიზებულ ძუებს ასაკთან ერთად ემუქრებათ მძიმე დაავადების – პიომეტრისა და სარძევე ჯირკვლის სიმსივნეების განვითარების რისკი. ხვადებში, შეჯვარების არარსებობის შემთხვევაში, ჰორმონების მაღალი დონე ხდება აგრესიული ქცევის ძირითადი მიზეზი. ზრდასრული ხვადი თავის ტერიტორიას, მათ შორის საყოფაცხოვრებო ნივთებს, ნიშნავს. მისი ქმედებები ადამიანებისთვის შოკისმომგვრელია, ის სხვა ძაღლებზე უეცრად ახტება, აფუჭებს ავეჯს. სტატისტიკის მიხედვით, ვეტერინარებთან ევთანაზიის მოთხოვნით ყველაზე ხშირად ხვადების აგრესიული ქცევის გამო მიდიან. არაკასტრირებულ ძაღლებში აგრესიის ერთ-ერთი მიზეზი არის ჰორმონალური პრობლემები, რომლებიც დაკავშირებულია სექსუალური ციკლის ფიზიოლოგიის დარღვევასთან. ქირურგია ხშირად წყვეტს ამ პრობლემას. ქცევასთან დაკავშირებული უხერხულობის გარდა, კასტრაცია სამედიცინო მიზეზების გამოც არის საჭირო. მიზეზი არის შარდსასქესო სისტემის პათოლოგია ან ავთვისებიანი სიმსივნეების წარმოქმნა. ვეტერინარები სთავაზობენ პირებს, რომლებიც არ არიან დაკავებულნი სამომშენებლო საქმიანობით, არ აპირებენ ცოხველების გამრავლებას, ძუები და ხვადები გაასტერილონ.
ძაღლების სტერილიზაციის პლუსები და მინუსები კასტრირების საკითხი ხშირად ჩნდება, როდესაც შინაური ცხოველი აგრესიულია ან ჰიპერაქტიურია. ამიტომ, მეპატრონეებს უპირველესად აინტერესებთ: თუ ძაღლს კასტრაციას გაუკეთებენ, უფრო მშვიდი იქნება? ჰორმონალური ფონის შეცვლით, კასტრაცია გავლენას ახდენს ძაღლის ქცევაზე და თავისი დადებითი და უარყოფითი მხარეები აქვს: ვეტერინარები და კინოლოგები მიიჩნევენ, რომ აუცილებელია ძაღლის კასტრაცია, თუ ის აგრესიულია; ხვადები უფრო მშვიდად ხდებიან ბინასა და სახლში, შეწყვეტენ აგრესიის გამოხატვას სხვა ძაღლების მიმართ, თავიანთი ტერიტორიის მონიშვნას, სხვა ძაღლები, რომლებსაც ბრძოლა აქვთ გადაწყვეტილი, მათ მიმართ ინტერესს დაკარგავენ;
ჰორმონების გამომუშავების დაქვეითებით მამაკაცის ლიბიდო იკლებს, ქრება ინტერესი ძუს მიმართ, ქრება გაცევისკენ მიდრეკილება, ხვადი უფრო მორჩილი ხდება; კასტრაციის უდავო სარგებელია სქესობრივი კონტაქტით ინფექციის გადადების რისკის გაქრობა, ვინაიდან გამორიცხულია სქესობრივი კონტაქტი სხვა ძაღლებთან; კასტრირებულ მამაკაცებს იშვიათად უვითარდებათ პროსტატის ჰიპერპლაზია; ოპერაცია არის მნიშვნელოვანი ფაქტორი სასქესო სისტემის ონკოლოგიური დაავადებების პროფილაქტიკაში ხვადებსა და ძუებში. მსგავსი პლუსები აქვს, ძუების კასტრაციას: ქცევა უფრო მშვიდი ხდება, დენა წყდება, ბინაში ან სახლში ამასთან გამკლავება მარტივი არ არის. სტერილიზებულ ძაღლთან სიარული უფრო უსაფრთხოა: ის არ გაიქცევა და არ დაიკარგება, არ გადაედება ავადმყოფი მამრობითი სქესის წარმომადგენლისგან ინფექციები. საიდუმლო არ არის, რომ სტერილიზებული ან კასტრირებული ძაღლები უფრო მეტხანს ცოცხლობენ, ვიდრე არასტერილიზებულები. შინაური ცხოველის ჯანმრთელობაზე გავლენას ახდენს არა მხოლოდ მემკვიდრეობა ან დაავადება. სტრესის ფაქტორები და დაუკმაყოფილებელი სექსუალური სურვილი არის ერთ-ერთი მიზეზი, რის გამოც ძაღლის სიცოცხლე შეიძლება ადრე დასრულდეს. კასტრაციის შედეგები შეიძლება შეიცავდეს ჰორმონალურ დისბალანსთან დაკავშირებულ რისკებს. არ არის იშვიათი, როდესაც ძაღლებს უვითარდებათ ჰიპოთირეოზი, დაავადება, რომელიც გამოწვეულია ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის დაქვეითებით. სტატისტიკის მიხედვით, კასტრირებული ხვადები უფრო ხშირად არიან მიდრეკილნი ძვლის ქსოვილებში ავთვისებიანი წარმონაქმნებისკენ. მამრობითი ჰორმონის ნაკლებობამ შეიძლება გავლენა მოახდინოს ბეწვის მდგომარეობაზე, რომელიც სიმკვრივის დაკარგავს უფრო რბილი გახდება. ბევრ პრობლემას იწვევს მადის მატება კასტრირების შემდეგ, რაც სიმსუქნით სრულდება ორივე სქესში. მსუქანი ძაღლები კი უფრო ხშირად ავადდებიან გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებებით. გასათვალისწინებელია, რომ მსხვილი და გიგანტური ჯიშის სტერილიზებულ ძუს შესაძლოა განუვითარდეს შარდის შეუკავებლობა, რაც გამოიხატება მცირე გაჟონვებით. ოპერაციის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მომენტია ნარკოზი. მას ყველა ძაღლი კარგად ვერ გადაიტანს. ოპერაციის დროს ბევრი რამ არის დამოკიდებული დოზის სწორ გაანგარიშებაზე. შეცდომით გაანგარიშების შემთხვევაში, არსებობს ანესთეზიისგან გულის გაჩერების რისკი. კასტრაციის საკითხი უნდა განიხილებოდეს ვეტერინართან და ყველა რისკფაქტორი აიწონ-დაიწონოს.
რა ასაკში ხდება ძაღლების კასტრაცია? ლეკვის კასტრაცია გარკვეული ასაკიდან არის შესაძლებელი. ეს გამოწვეულია მრავალი ფაქტორით. ვეტერინარები რეპროდუქციული ორგანოების ამოღების ოპერაციას ატარებენ 7 თვიდან წელიწადნახევარამდე. აუცილებელია პერიოდის არჩევა, რადგან ძაღლების კასტრაცია ავალდებულებს ჯანმრთელობის მდგომარეობისა და ასაკის გათვალისწინებას. არ შეიძლება პატარა ლეკვების კასტრაცია, მაგრამ ასევე არასასურველია გადადება. როდის არის უკეთესი ძაღლის კასტრაცია, ეს დამოკიდებულია ჯიშზე. დიდი ჯიშის ძაღლებს კასტრაციას უფრო მოგვიანებით უტარებენ, ეს დამოკიდებულია პირველ დენაზე. პატარა ჯიშებში ეს პერიოდი უფრო ადრე იწყება. განსხვავება ნაკარნახევია შინაური ცხოველის სხეულის ფორმირების დასრულების თავისებურებებით. მამრობითი სქესის მთავარი მოთხოვნა არის ძვლის ფორმირების დასრულება და სხეულის ჯანსაღი მდგომარეობა. ვეტერინარები გვახსენებენ, რომ მამრობითი სქესის წარმომადგენლები ტესტოსტერონის მოქმედებას ადრეულ ასაკში განიცდიან, ამიტომ კასტრირების შემდეგ მათი ქცევა შეუფერხებლად შეიცვლება ექვსი თვის ან ერთი წლის განმავლობაში. ამიტომ არ ღირს ოპერაციის გადადება, რათა არასასურველი სექსუალური აქტივობა არ დაფიქსირდეს. მაგრამ თუ იჩქარებთ და კასტრაციას ნაადრევად ჩაუტარებთ, დაავადების რისკი გაიზრდება. ძაღლების ადრეული კასტრაცია ლეკვის აქტიური ზრდის ფონზე შეიძლება გახდეს ბარძაყის დისპლაზიის და ოსტეოსარკომის – ძვლის კიბოს განვითარების მიზეზი. მძიმე პათოლოგიების გარდა, ხვადის ნაადრევად კასტრაციის შემთხვევაში შეიძლება შეაჩეროს ზრდა და ფიზიკური განვითარება. ოპერაცია რეკომენდირებულია ძუებისთვის სამედიცინო მიზეზების გამო, პირველი დენის დაწყებისთანავე ან მის წინ, ეს პერიოდი შეიძლება ვარირებდეს 6-12 თვის დიაპაზონში, პლუს-მინუს 2-4 თვე.
ხვადის კასტრაცია ვეტერინარიაში გამოიყენება სათესლე ჯირკვლების ქირურგიული მოცილების მეთოდი. ძაღლის კასტრაციის ოპერაცია გრძელდება არა უმეტეს 30 წუთისა, დამოკიდებულია ხვადის ასაკსა და წონაზე. პირველ ეტაპზე შინაური ცხოველი იღებს ანესთეზიას და ფიქსირდება, ხოლო შემდეგ ხდება ქირურგიული ველის დეზინფექცია. მეორე ეტაპზე სათესლე ჯირკვლის დიამეტრზე არაუმეტეს სათესლე ჯირკვლის გრძივი ჭრილობა კეთდება. მესამე ეტაპზე სათესლე ჯირკვალი იღება სათესლე პარკიდან, სისხლდენის თავიდან ასაცილებლად სადინარზე ამაგრებენ ლიგატურას. ბოლო ეტაპი არის სათესლე ჯირკვლის ამოკვეთა და ნაკერების დადება. ძაღლის კასტრაცია დასრულებულია. ძაღლი ანესთეზიიდან გამოდის. ვეტერინარები ატარებენ კოსმეტიკურ პროცედურას – სათეს;ე პარკების ამპუტაციას, რომელიც ესთეტიურად უფრო ლამაზად გამოიყურება, მაგრამ ეს კასტრირების ღირებულებას ლოგიკურად ზრდის.
ძუს კასტრაცია თანამედროვე ვეტერინარულ მედიცინაში გამოიყენება რამდენიმე მეთოდი: საშვილოსნოს და საკვერცხეების ამპუტაცია, საკვერცხეების ამოჭრა და საშვილოსნოს მილების გადაკეტვა. ოპერაციის ხანგრძლივობა დაახლოებით ნახევარ საათია. ეს დამოკიდებულია ვეტერინარის კვალიფიკაციაზე და ძაღლის მდგომარეობაზე. ძაღლების კასტრაცია არის მუცლის ღრუს ოპერაცია, რომელიც ტარდება ზოგადი ანესთეზიის ქვეშ. პირველ ეტაპზე ძუ იღებს ანესთეზიას და ფიქსირდება, ხდება ქირურგიული ველის დეზინფექცია. მეორე ეტაპზე ორგანოებზე ქირურგიული წვდომა ხორციელდება. მესამე ეტაპზე ქირურგიული მანიპულაციები ძაღლის ორგანოებთან და ქსოვილებთან. ბოლო ეტაპი არის ჭრილობის ფენა-ფენა დახურვა და კანზე ნაკერების დადება. ცხოველი ნარკოზიდან გამოდის. ოპერაციის შემდეგ შესაძლებელია დაინიშნოს ანტიბიოტიკების კურსი. პოსტოპერაციულ პერიოდში ძაღლს 3-6 დღის განმავლობაში სპეციალურ პოპონს აცმევენ. ძუების სტერილიზაციის ახალი, ძვირადღირებული, მაგრამ დამნდობი ხერხი მოითხოვს სპეციალურ, ლაპარასკოპიულ აღჭურვილობას. ლაპაროსკოპიული მეთოდების მთავარი უპირატესობაა სისხლის ნაკლებად დაკარგვა, სწრაფი აღდგენის პერიოდი და გართულებების რისკის შემცირებაა.
კასტრაციის უკუჩვენებები ძაღლებში ქირურგიული ჩარევის უკუჩვენებები შეიძლება იყოს შემდეგი: კომპლექსური ვაქცინაციის არარსებობა ან ვაქცინაციის შემდეგგასული მოკლე პერიოდი (თვეზე ნაკლები); სპეციფიკური სამედიცინო ჩვენების გარეშე: ასაკი, 5 თვემდე და 6 წელზე უფროსი ძაღლების კასტრაცია არ არის რეკომენდებული; თირკმელების პათოლოგია, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებები, რომელთა დროსაც ნარკოზი უკუნაჩვენებია; არადამაკმაყოფილებელი კლინიკური მდგომარეობა, მადის დაკარგვა, სხეულის ტემპერატურის მომატება, ბეწვის ცვენა, სიმკრთალე, დეპრესია; გამოხატული ინფექციური დაავადებების არსებობა; ოპერაციის დროს ასაკი მნიშვნელოვანია: ხანდაზმულ ძაღლებს შეიძლება ჰქონდეთ უკუჩვენებები ქირურგიული ჩარევისადმი, რაც ხშირად ქრონიკულ დაავადებებთანაა კავშირში. როგორც წესი, ანალიზების გაკეთება არ არის საჭირო, მაგრამ ანალიზი შეიძლება გაკეთდეს პატრონის ან ვეტერინარის მოთხოვნით საკამათო კლინიკური მდგომარეობის შემთხვევაში. კვლევამ შეიძლება აჩვენოს, საშიშია თუ არა კასტრაცია ძაღლისთვის, თუ შესაძლებელია თუ არა ოპერაციის ჩატარება.
ოპერაციისთვის მომზადება მნიშვნელოვანი ეტაპია ოპერაციისთვის მომზადება, ასევე პოსტოპერაციული თერაპია. მცირედი ეჭვის არსებობის შემთხვევაშიც კი საჭიროა დიაგნოსტიკა. გაუკეთეთ ძაღლს სისხლის ზოგადი, ბიოქიმიური, შარდისა და განავლის ანალიზები, შინაგანი ორგანოების ულტრაბგერითი გამოკვლევა, იმაში დასარწმუნებლად, რომ ძაღლი ნარკოზს გადაიტანს – გულის ეკგ-ც. ვეტერინარი გამოკვლევის შემდეგ მოგცემთ დასკვნას ოპერაციის ჩატარების შესახებ. ერთი თვით ადრე მაინც, ზრდასრული ძაღლი პარაზიტებზე და ჭიებზე უნდა იყოს დამუშავებული. პასპორტში აუცილებლად უნდა იყოს გაკეთებული აღნიშვნები აუცილებელ აცრებზე. ვინაიდან ლეკვის კასტრაცია ხდება ზოგადი ნარკოზის გამოყენებით, ოპერაციის დღეს აკრძალულია შინაური ცხოველის კვება და უმჯობესია 6 საათის განმავლობაში წყლის დალევაც კი გამოირიცხოს. პატრონის განწყობა წარმატებული ოპერაციის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია; ძაღლის გამხნევება და მასთან ყოფნა ნარკოზიდან გამოსვლის საწინდარია.
ქცევა კასტრირების შემდეგ თუ კასტრაციამდე ძაღლი აქტიური იყო, უყვარდა თამაში, ის იგივე დარჩება. ქცევა სტერილიზაციისა და პირველად კასტრირების შემდეგ, პრინციპში, არ იცვლება. მაგრამ დროთა განმავლობაში, უკეთესობისკენ ცვლილებეს დაინახავთ. ხვადი ყველა შემხვედრი ბოძის მონიშვნას და ყოველი ბუჩქის შეშფოთებით დაყნოსვას შეწყვეტს. ახალგაზრდა ხვადი მეტად მშვიდი გახდება. ზრდასრული ძუც უფრო მშვიდდება, ცრუ ორსულობა, რომელიც ხშირია დენის შემდეგ, ქრება. მაგრამ თუ ოპერაციამდე ხვადის საქმიანობა ნაკარნახევი იყო კონკურენტების ან ძუს ძიებით, მაშინ კარგი იქნება, ცხოველს ახალი მოტივაციის პოვნაში დაეხმაროთ. რთული ქცევითი პრობლემების, კასტრირებით სრულად აღმოფხვრა შეუძლებელია, საჭირო იქნება კინოლოგის დახმარება ქცევის გამოსწორებაში. მოსაზრება, რომ ოპერაციის შემდეგ ხვადი ან ძუ კარგავენ სამუშაო თვისებებს ან ზარმაცდებიან, მცდარია, რაც დასტურდება მრავალი სამუშაო ჯიშის მაგალითებით, რომლებიც კასტრირების შემდეგ თავიანთი ფუნქციების შესრულებას სრულყოფილად განაგრძობდნენ. პატრონმა შინაური ცხოველი დავალებებით და სამუშაოთი უნდა დატვირთოს. თუნდაც ეს ურთიერთქმედება დაყვანილ იქნას ბურთის თამაშზე ან უმარტივესი ბრძანებების შესრულებაზე: ძაღლს, განსაკუთრებით სტერილიზებულს, აქტიურად ცხოვრება სჭირდება. ვეტერინარები ერთ რამეზე თანხმდებიან: კასტრირებული ძაღლის ქცევა უმჯობესდება და ეს სხვა ძაღლების მიმართ აგრესიის მკვეთრი შემცირებით ვლინდება.
ძაღლის პოსტოპერაციული მოვლა კასტრირების შემდეგ გართულებების არარსებობის შემთხვევაში, როგორც კი ძაღლი ნარკოზის შემდეგ გონს მოვა, შესაძლებელია პაციენტის სახლში წაყვანა. სტერილიზაციის შემდეგ ძაღლს ყველაზე მეტად სჭირდება დასვენება და მოვლა. სასურველია წინასწარ მოაწყოთ თბილი ადგილი. ვოლიერში თუ ცხოვრობს, დროებით სახლში უნდა შეიყვანოთ – ეს ამცირებს ინფექციების რისკს. ოპერაციიდან პირველ საათებში შეგიძლიათ დაალევინოთ მცირე რაოდენობით წყალი, მაგრამ კვება არ შეიძლება, რადგან ყლაპვა მაინც უჭირს და შესაძლოა ღებინება დაეწყოს. 4-6 საათის შემდეგ შეგიძლიათ შესთავაზოთ საკვები, მაგრამ დღის განმავლობაში მადის შესაძლო ნაკლებობამ არ უნდა შეგაშფოთოთ. მნიშვნელოვანია შეამოწმოთ ნაკერების მდგომარეობა. თუ ძუ ჭრილობას ილოკავს, დამცავი საყელო ან სპეციალური პოპონა უნდა გაუკეთოთ. თუ შეინიშნება ჩირქი ნაკერებში ან ისინი იხსნება, დაუყოვნებლივ მიმართეთ ვეტერინარს. კასტრირების შემდეგ შინაურ ცხოველს შეიძლება უნებლიე შარდვა ჰქონდეს, ეს ნორმალურია ოპერაციიდან პირველ დღეს, ამის გამო შინაურ ცხოველს არ ეჩხუბოთ. დაახლოებით 7-10 დღის შემდეგ ძაღლი უნდა წაიყვანოთ ვეტერინართან. თუ კასტრირების დროს ჩვეულებრივი ძაფები იყო გამოყენებული, ნაკერები უნდა მოხსნათ. როდესაც რთული ეტაპი გაივლის, აუცილებელია ცხოველზე დაკვირვება გააგრძელოთ, ის შემსუბუქებული რეჟიმით უნდა ცოხვრობდეს: არ გადატვირთოთ ცივ ამინდში სეირნობით, აქტიური თამაშებით და წვრთნით.
ქიმიური კასტრაცია ქიმიური კასტრაცია პრინციპით ჩიპირებას გავს და ორივე სქესის ძაღლს შეიძლება ჩაუტარდეს. მისი მოქმედება მიზნად ისახავს ძუს რეპროდუქციული ფუნქციების დათრგუნვას და ხვადში ტესტოსტერონის დონის დათრგუნვას. ქიმიური კასტრირება ხდება კანქვეშ ინექციის შეყვანით. კისერში აქტიური ნივთიერების შემცველი პრეპარატი შეჰყავთ.სექსუალური ლტოლვა დიდი ხნით – ექვსი თვიდან სამ წლამდე ითრგუნება. ვარგისიანობის ვადის გასვლის ან კაფსულის ამოღების შემდეგ ძაღლებში სექსუალური ფუნქციები აღდგება. ძაღლების ქიმიური კასტრაცია მოსახერხებელია და ხვადებისთვისაც და ძუებისთვისაც უფრო ნაკლებ რისკს შეიცავს, ვიდრე ოპერაცია. მნიშვნელოვანი უპირატესობა ამ პროცედურის შექცევადობაა.  
Leave your comment
Comment
Name
Email
error: Content is protected !!