ლეკვების ძირითადი დაავადებები

ინფექციური დაავადებები

ამ ჯგუფში შედის ძაღლის ჭირი, ინფექციური ჰეპატიტი, პარვოვირუსული ენტერიტი და ინფექციური ტრაქეობრონქიტი. ლეკვები და ახალგაზრდა ძაღლები ყველაზე მგრძნობიარეები არიან ამ დაავადებების მიმართ, არავაქცინირებული ან არასრულად აცრილი ცხოველები უფრო მაღალი რისკის ქვეშ არიან.

დაბადებისთანავე, დედის რძით, ლეკვები იღებენ დამცავ ანტისხეულებს, რომლებიც ჩვილების სისხლში რჩება 8-10 კვირამდე, რის გამოც პირველი ვირუსული ინფექციების საწინააღმდეგო აცრა ამ ასაკში უნდა გაკეთდეს, წინააღმდეგ შემთხვევაში ლეკვი დაუცველი იქნება ამ დაავადებების წინააღმდეგ. ვირუსული ინფექციების ძირითადი სიმპტომებია უენერგიობა, ცხელება, კვებაზე უარის თქმა, ღებინება, დიარეა, გამონადენი ცხვირიდან და თვალებიდან, ხველა. საუკეთესო დახმარება ამ სიტუაციაში არის სწრაფი ვიზიტი ვეტერინარულ კლინიკაში, რადგან ღებინების და დიარეის შედეგად ლეკვებში, ისევე როგორც კნუტებში და მცირეწლოვან ბავშვებში, დეჰიდრატაცია ძალიან სწრაფად ხდება, რაც აუარესებს პროგნოზს და ართულებს მკურნალობას.

პარაზიტული დაავადებები

ლეკვებს საკმაოდ ხშირად აწუხებთ გარეგანი პარაზიტები, მაგალითად რწყილები, ყურის (ოტოდექტოზი) ან მღერიანი (სარკოპტოზი) ტკიპები და, აგრეთვე, გარეგანი პარაზიტით: ჰეილეტიელათი დაინფიცირება არც ისე იშვიათია. ყველა ეს დაავადება გამოიხატება: კანის ქავილით, გამონაყარით, კანის მეორადი ინფექციებითა და ბეწვის ცვენით. ოტოდექტოზი ვლინდება ყურების ქავილით და სასმენი არხის სანათურში გამონადენის არსებობით. გენერალიზებული დემოდიკოზი, ჩვეულებრივ, გვხვდება 1,5 წლამდე ასაკის ახალგაზრდა ძაღლებში.

ყველა ლეკვი ინფიცირებულია შიდა პარაზიტებით, ამიტომ ანტიჰელმინთური საშუალებების რეგულარული და მუდმივი გამოყენება აუცილებელი ღონისძიებაა. თუ ლეკვის განავალში ჭიები აღმოჩნდება, საჭიროა პარაზიტების შეგროვება ანალიზისთვის, ეს დაგეხმარებათ აირჩიოთ ეფექტური წამლისა და მკურნალობის რეჟიმი, კონკრეტულად გამოვლენილი პარაზიტების წინააღმდეგ. ლეკვის განავალში ხილული პარაზიტების არარსებობა არ გამორიცხავს ჰელმინთებით ინფექციას, უმეტეს შემთხვევაში ინვაზია უსიმპტომოა.

კვებითი სტრესი და რაციონის დარღვევა

ცნობისმოყვარე ლეკვები აქტიურად იკვლევენ სამყაროს, ისინი ხშირად იღებენ და ჭამენ ყველაფერს, რასაც გზაში ხვდებიან. ეს შეიძლება იყოს ქუჩაში ნაპოვნი საკვების ნარჩენები, „განძი“ ურნადან ან საკვები მაგიდიდან, თუ ლეკვი შემთხვევით მოხვდა მასთან. ყველა ეს „მოლხენა“ ხშირად ღებინებათა და ფაღარათით მთავრდება. სამწუხაროდ, ლეკვები ხშირად ჭამენ პოლიეთილენის პარკებს, საკვების შესაფუთს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ნაწლავის გაუვალობა. ის ასევე შეიძლება გამოწვეული იყოს წინდების ან სათამაშოების ნაწილების გადაყლაპვით.

ტრამვები, სახლის საფრთხეები

ყველა ბავშვის მსგავსად, ლეკვები ხშირად ზიანდებიან, ეს გამოწვეულია გაზრდილი აქტივობითა და გამოცდილების ნაკლებობით. ყველაზე გავრცელებულია ძვლის მოტეხილობები და იოგების დაჭიმულობა. სამწუხაროდ, ლეკვები ხშირად ხვდებიან ავტოკატასტროფაში ან მათ სხვა ძაღლები კბენენ. სახლშიც კი, საფრთხე ემუქრება შინაური ცხოველების, განსაკუთრებით ჩვილების ჯანმრთელობას. მაგალითად, საყოფაცხოვრებო ქიმიკატები შეიძლება იყოს ძალიან ტოქსიკური და სასიკვდილოც კი ცხოველებისთვის, ამიტომ შეინახეთ საწმენდი და სარეცხი საშუალებები ან სხვა საყოფაცხოვრებო ნივთები, ლეკვებისა და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.